بیلمدیم

. مشتری آرزو داشت غذای خوشمزه ای را تهیه کند که غذای گیاهی را در یک فضای غیررسمی راحت سرو کند ، محیطی که برای همه کادرهای جامعه احساس و قابل دسترسی باشد ، جایی که چشم انداز این پروژه به تصویر نمی رود یا حداقل نشانگر سبک و شکل خاصی از فضای داخلی است. . رویکرد ساده طراحی مدرن یا صنعتی برای سلیقه آنها بیش از حد پرهیز بود. بنابراین ، آنها راهنمایی هایی را ارائه می دهند که فضای داخلی باید سرزنده و بازتاب دهنده ایدئولوژی برند باشد. مواد غذایی ارزان قیمت ، آزمایش و فضای داخلی منعکس کننده احساس اجتماع ، برابری و غنیمت است.

“هیچ شکلی از طبیعت نسبت به هنر پایین نیست. زیرا هنرها فقط از اشکال طبیعی تقلید می کنند. “- ماركوس اورئلیوس

فضای داخلی با اضافه کردن ابعاد یک کمیک استریپ به ترجمه ، به عنوان یک قیاس یک پیک نیک پیش بینی می شود ، و این ایده را از ایده های برند برای تهیه مواد غذایی مقرون به صرفه در دسترس همه در یک محیط عجیب و غریب غیر رسمی پیش بینی می کند.

‘افرادی که در زیر شکوفه ای کامل در زیر یک درخت نشسته اند ، برگهای آن در باد تابانده می شوند ، و نورانی را از طریق شاخ و برگ می پوشانند تا تکه های آفتابی را ببوسند که در اطراف خود ایجاد می کنند ، به پچ پچ های دوست داشتنی و دلپذیر و دلپذیر در اطراف خود می آیند.

احساسات ، رنگها و بافتهای بی نظیری که در این لحظه تجربه شده اند ، در مساحت 600 متر مربع گسترش یافته است. با شکسته شدن پیچیدگی تجربه در نمایش اساسی عناصر به دنبال تصویرگری تکامل هنر از انحنای تزئینی و تزئینات مانند ، به تصویرگری صنعتی حداقلی آن در خطوط مستقیم مستقیم معاصر

این مفهوم از زمان شناسایی 5 موجودیت متقابل – زمین ، هوا ، آب ، گیاهان و خورشید سرچشمه می گیرد.

تلاش – ایجاد و محیطی که هر موجودیت در آن با تزریق رنگ ها و بافت های نمادین از وجود آنها برای زنده کردن فضا به تصویر کشیده شود ، فوراً آن را از یک جنگل بتونی شهری در خارج از کشور جدا کرده و یک مماس دمدمی و عجیب و غریب را به یک طراحی داخلی صنعتی تبدیل کنید.

جایگاه ورودی یک نقاشی دیواری جذاب است که یک روح آرام در حال ظهور را به تصویر می کشد ، وجود آن را گویی که در ادغام عناصر باقیمانده بی سر و صدا از آن حمایت می کند. با رنگهای روشن و آبی روشن ، آب را به عنوان عنصر زندگی و زادآوری به تصویر می کشد. این فوراً ، بصری با تزریق یک رنگ آرامش رنگ ، فضای داخلی از فضای شهری را از هم جدا می کند. شروع آرامش

دیوار سبز در وجود نور و تاریک خود با حروف اکسترود و روشن جلوی آن ، از طریق فکر کردن به مکالمه ها هنگام راه رفتن بر روی چمن در زیر آفتاب با چمن زدن در قسمتهایی فشرده می شود و عکس العمل چمن را هنگام راه رفتن در آن تصور می کند ، در حالی که با استفاده از سطوح نرم و سخت به صورت بصری با حواس خود بازی می کنید.

تخته چوب چوبی که وسط هوا را با طاقچه های روشن و بدون تماس با زمین معلق می کند ، مسیر حرکت یک طوفان باد را که قبل از گذر از آن درگیر در شاخه های یک درخت است ، به تصویر می کشد و دیالوگ ها هنگام نشستن در زیر آن درخت تبادل می شود. بیشترین میزان تعیین شده برای تصویر برای آن آغاز می شود و فراتر از دسترس فیزیکی آنها است. این عنصر نقش محوری را ایفا می کند زیرا منظور از آن است که بطور پویا و ناخودآگاه یک فرد را از یک انتهای آن به انتهای کف صندلی حمل کند.

به دنبال فرایند اندیشه ترسیم عناصر طبیعی در رنگهای اصلی آنها ، کفپوش نیز به عنوان یک رنگ قهوه ای روستایی بر روی یک کف بتونی با تکه های لکه دار بر روی آن به تصویر کشیده شده است. کفپوش همچنین به عنوان یک عنصر پویا در قاب تنظیم شده است و این امکان را برای تغییر طبیعی با گذشت زمان فراهم می کند.