آقای حاجی زاده طراح ایرانی و همکاران ایشان طرحی را برای ورودی دانشگاه گیلان در رشت ارائه دادند . آنها با تکیه بر رویکرد مفهومی خود در معماری ایرانی ، نه تنها یک گذرگاه یا یک فضای ارتباطی بلکه یک منطقه اجتماعی و فرهنگی ایجاد کردند.
در معماری سنتی ایران ، هرگاه ارتباطی بین یک ساختمان و یک جاده مجاور ایجاد شود ، برای تأکید بر دسترسی به آن ، پلاک ایجاد می شود ، به گونه ای که با گذر از آن به یک فضای متقابل برسید و یا در کنار آن قرار بگیرید ، به گونه ای که جذابیت کافی را برای عبور کنندگان ایجاد کند.
مطالب پیشنهادی : پارکینگ کلینیک های دانشگاه سن لوکس
روند طراحی
در واقع ، در شهر رشت ، دانشگاه در یک شریان اصلی قرار دارد که فاصله قابل توجهی بین ورودی آن و ساختمانها وجود دارد ، و همین امر باعث شده که کاملاً صادقانه با اصول اولیه فرهنگی و تاریخی معماری ایران پایبند بماند. معماران علاوه بر این مسئله اقلیمی ، محدودیت های زیادی داشتند تا بتوانند یک دروازه مدرن و متنوع را ایجاد کنند.
در مقايسه با ساير فضاهاي يك ساختمان ، ورودي ويژگي هاي منحصر به قردی دارد ، زيرا جدا از كاركرد اوليه آن به عنوان يك سيستم همبسته ، يك اتصال بصري و ادراكي نيز بين مجموعه و فضاهاي عمومي اطراف آن است. بدین ترتیب ، ورودی ها نمایشگرهای متنوع و متغیر و در بعضی مواقع ترکیبی از اعتقادات و ارزشهای بومی یک منطقه است که براساس نمایشگرهای اقلیمی و محیط طبیعی آن استوار است که خودشان تحت تأثیر شرایط اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی و همچنین بافت شهری است.
به دنبال همین استدلال متعارف ، دروازه ، به عنوان یک عنصر ساختاری دعوت کننده و ورودی دانشگاه ایجاد شد ، با بیان هنری متمایز و معاصر ، که می تواند باعث ایجاد فضاهایی برای عبور عابران پیاده و اتومبیل و همچنین فضاهایی برای معاشرت و دسترسی به خیابان شود.
مطالب پیشنهادی : بازسازی مدرسه مونکگارد توسط دورته ماندروپ
رشت ، ایران
سال: 2015
معمار: حاجی زاده و همکاران
معمار اصلی: کوروش حاجی زاده
معمار رهبری: امیرحسین حاجی زاده
همکاران: رضا افتخاری – نیما هیات
منبع : archdaily